Η ποίηση του Παναγιώτη Καποδίστρια είναι μια ποιητική διαδρομή που μας καλεί να σταθούμε με δέος μπροστά στο θαύμα της ζωής και της φύσης, να αφουγκραστούμε τη φωνή της ψυχής και να ανακαλύψουμε την πνευματική διάσταση της καθημερινότητας. Είναι μια ποίηση που δεν στοχεύει στο εντυπωσιακό, αλλά στο ουσιώδες. Με λιτότητα και βάθος, ο Καποδίστριας καταγράφει το αέναο παιχνίδι ανάμεσα στο φως και τη σκιά, τη μνήμη και τη λήθη, τη ζωή και τη φθορά.
Η σχέση της ποίησης του Καποδίστρια με τον τόπο
Στο έργο του, ο Παναγιώτης Καποδίστριας αντλεί έμπνευση από τον γενέθλιο τόπο του, τη Ζάκυνθο, έναν τόπο γεμάτο μνήμες και ιστορία, που γίνεται το σκηνικό στο οποίο διαδραματίζονται οι υπαρξιακοί του στοχασμοί. Η φύση της Ζακύνθου, με τη γαλήνια θάλασσα, τα ελαιόδεντρα και το φως του Ιονίου, αναδεικνύεται ως σύμβολο αιωνιότητας, αλλά ταυτόχρονα υπενθυμίζει την παροδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο ποιητής συνδέει τον τόπο με τη μνήμη, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Μέσα από αυτή την αίσθηση του τόπου, ο αναγνώστης καλείται να ξαναβρεί τη δική του εσωτερική πατρίδα, εκεί που φωλιάζουν οι πιο αυθεντικές εμπειρίες της ζωής.
Η ποιητική γλώσσα του Παναγιώτη Καποδίστρια
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Παναγιώτης Καποδίστριας είναι απέριττη, σχεδόν ψιθυριστή, γεμάτη εικόνες που μιλούν άμεσα στην ψυχή του αναγνώστη. Χρησιμοποιεί απλά, καθημερινά αντικείμενα και σκηνές, τα οποία φωτίζει με έναν τρόπο που τα καθιστά σύμβολα πνευματικής αναζήτησης.
Δεν πρόκειται για ποίηση που κραυγάζει, αλλά για ποίηση που μιλά με τη σιωπή. Σε έναν κόσμο που μας βομβαρδίζει με λόγια και εικόνες, η ποίηση του Καποδίστρια μας καλεί να σταματήσουμε, να αφουγκραστούμε και να νιώσουμε.
Η πνευματική διάσταση της ποίησής του
Ο Παναγιώτης Καποδίστριας, όντας ο ίδιος κληρικός, φέρνει στη γραφή του μια έντονη πνευματική διάσταση. Όμως, αυτή η διάσταση δεν εκφράζεται με διδακτισμό ή θρησκευτικό ύφος. Αντίθετα, αποκαλύπτεται μέσα από την αίσθηση του μυστηρίου που διαπνέει το έργο του.
Η ποίησή του είναι μια διαρκής αναζήτηση της αλήθειας, μια πορεία προς την αυτογνωσία και την ένωση με το Θείο. Μέσα από τα ποιήματά του, ο Καποδίστριας μάς προτρέπει να δούμε το ιερό στο καθημερινό, να ανακαλύψουμε το θαύμα στις απλές στιγμές της ζωής.
Τα επίκαιρα μηνύματα της ποίησής του
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί το άγχος, η ταχύτητα και η αποξένωση, η ποίηση του Παναγιώτη Καποδίστρια προσφέρει μια πολύτιμη διέξοδο. Μας καλεί να επανασυνδεθούμε με τη φύση, να επιστρέψουμε στη μνήμη και να ανακαλύψουμε το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης. Μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι πολύτιμη, ακόμη κι όταν φαίνεται απλή ή ασήμαντη.
Ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας, η ποίηση του Καποδίστρια απέκτησε έναν ξεχωριστό ρόλο, καθώς κατέγραψε με ευαισθησία τα συναισθήματα της μοναξιάς και της απομόνωσης, αλλά και την ανάγκη για ελπίδα και αναγέννηση.
Επίλογος
Η ποίηση του Παναγιώτη Καποδίστρια είναι μια σιωπηλή, αλλά ισχυρή πρόσκληση να δούμε τη ζωή με άλλα μάτια. Να δούμε το φως εκεί που κυριαρχεί το σκοτάδι, να νιώσουμε τη γαλήνη μέσα στη φουρτούνα και να ανακαλύψουμε το ιερό μέσα στο κοσμικό.
Ας κρατήσουμε τα μηνύματά του στην καρδιά μας και ας τα αφήσουμε να γίνουν οδηγός στην καθημερινότητά μας. Διότι, όπως λέει και ο ίδιος μέσα από τους στίχους του, κάθε στιγμή μπορεί να γίνει αφορμή για ποίηση, αρκεί να έχουμε τα μάτια της ψυχής μας ανοιχτά.
Στ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου