ΤΑΦΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ
Στιγμή του Τρυγητή στους λόφους κάπου
λησμονάω το πού
ξάφνου πατώ πλάκα επιτύμβια
και δυσερμήνευτη
όμως το νιώθω:
Αν παρακάμψω τα ερπετά κτερίσματα
τσόφλια ζωής παράτολμης
και κατεβώ στην Άβυσσο από δω
μπορεί να ιδώ
τους αδελφούς Εριχθόνιο και Ζάκυνθο
τη μητέρα τους Βατία και τον πατέρα Δάρδανο
τον Δία παππού και την Ηλέκτρα νόννα
κ' ίσως κάπου βαθύτερα
τον τραγικό Ιασίωνα
που πήγε απ' του πατέρα του τον κεραυνό
ή από το χέρι του αδελφού
για το βασίλειο των Αρκάδων.
[Αύγουστος 2003]
*******************************************τέλος ενότητας
3 σχόλια:
Νιώθω ερείπιο ονειροπαρμένο...
niotho oneiro ereipomeno..:/
Φίλοι μου,
αν θέλετε να ξεύρετε, εγώ αισθάνομαι ως νόμισμα: Από τη μια ερείπιο και από την άλλη όνειρο. Ένας ταλανισμός δηλαδή...
Δημοσίευση σχολίου