Νεότερα συνθήματα έκαμαν την εμφάνισή τους σήμερα το πρωί στα μάρμαρα και τους τοίχους του ελληνορθόδοξου ναού του Αγίου Γεωργίου στην πόλη Grenoble της Γαλλίας. Τα συνθήματα, όπως μαρτυρούν και οι αποκλειστικές φωτογραφίες που μόλις λάβαμε από τους εκεί φίλους μας, σχετίζονται με τις αντιδράσεις που έχουν τον τελευταίο καιρό ξεσπάσει ανά τον κόσμο, μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη.
Το είπαμε ξανά και όλοι το διαισθανόμαστε: Τίποτε δεν τελείωσε... Θα υπάρξει συνέχεια...
RIOT NOT CRISTΤΑΡΑΧΗ ΟΧΙ ΧΡΙΣΤΟΣ
EN GRECE COMME EN FRANCE, LA POLICE TUE VEANGANCE
(μάλλον εννοεί:) VENGEANCE
(μάλλον εννοεί:) VENGEANCE
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
ΕΚΔΙΚΗΣΗ
16 σχόλια:
Και θα υπάρξει συνέχεια...
Ήρθα να ευχηθώ καλή χρονιά! Ελπίζω το 2009 να μας λείψουν οι εικόνες των προηγούμενων αναρτήσεων...
Καλή χρονιά σε όλους μας! Όσο πιο όμορφη και ειρηνική γίνεται!
..και θα υπάρξει συνέχεια,
η θρησκεία καταδιώκεται από τους νέους βάνδαλους, απλά γιατί διδάσκει τα άκρως αντίθετα ..
άρα, εχθρός...
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δείτε τα 4 βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο μήνες τώρα και προσπαθούν να αφυπνίσουν τον κόσμο παγκόσμια. Θα ήταν λάθος να πιστέψει κανείς ότι όλα όσα έγιναν σε τόσο μικρό διάστημα ήταν τυχαία..., σας ενημερώνω ότι οι κινήσεις "αφύπνισης", συμβαίνουν χρόνια τώρα. Ακόμα και "κρίση" πιθανολογείτε ότι είναι απόρροια της επανάστασης του ανθρώπου - αλλά παγκόσμια - όχι μόνο τοπικά.
Σχετικά με τα βίντεο, Το πρώτο ασχολείται με την "ουτοπία της θρησκείας" και εν μέρη είναι καλοφτιαγμένο, το δεύτερο ξεσκεπάζει τους όρους "τρομοκρατία" και το τρίτο ξεσκεπάζει τις τράπεζες και το κράχ του 1929. Τυχαίο; τα σχόλια δικά σας. επαναλαμβάνω τα βιντεο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ.
Το τελευταίο ασχολείται με το μέλλον και προτείνει κάποιες νέες θέσεις.
Αν σας ενδιαφέρει να αποκτήσετε γνώση της παγκόσμιας επανάστασης email me ή ψάξτε στο youtube την λέξη Zeitgeist, αν τα γνωρίζετε, όλα καλώς.
Τις θέσεις μου τις ξέρετε, όχι βία όχι μίσος, όχι στο μη-διάλογο..
Σας εύχομαι καλή χρονιά,
Θα ήμουν υπερβολικός άν έλεγα ότι θα έπρεπε να επιτρέπεται διά νόμου στον οποιοδήποτε πολίτη να σαπίσει στο ξύλο οποιονδήποτε βάφει μάρμαρα εν ονόματι οποιασδήποτε δικαιολογημένης έστω διαμαρτυρίας...;
Μπορεί και να ήμουν, αλλά αδιαφορώ. Και επιμένω.
ΤΑΡΑΧΗ, ΟΧΙ ΧΡΙΣΤΟΣ,
διαβάζεται κι αλλιώς:
ΤΑΡΑΧΗ ΟΧΙ, ΧΡΙΣΤΟΣ!
Όπως θέλεις το διαβάζεις!
Λες και ο Χριστός εξαρτάται απο το πως θα μας βρεί, προκειμένου να ..Του επιτρέψουμε να γεννηθεί!!
Μεγάλη η χάρη μας πιά..!
Βαρέθηκα πιά τόσο πολύ τα κραυγαλέα..
Μόνο έτσι μπορείς να εκφραστείς? Τίποτα πιό υπεύθυνο?
Όχι τόσο αυστηρά όσο το λέει ο Κωνσταντίνος, αλλά συμφωνώ οτι δεν μπορείς να βανδαλίζεις πάνω στην Ιστορία σου, για να γράψεις την προσωπική σου μικρή ιστορία.. Και επι πλέον βανδαλίζεις και πάνω στη δική μου Ιστορία, που δεν σου τόδωσα το δικαίωμα..
Χάθηκε εντελώς το μέτρο..
Μήπως κάποιοι χωρίς πρόσωπο εκμεταλλεύονται ακόμα και αυτή την ιερότητα της έκφρασης?
@ Κική,
Δυστυχώς, έτσι λένε όλες οι εκτιμήσεις...
@ Τρελοτουρίστες,
Αντεύχομαι να είσθε γεροί και δυνατοί, μακριά από προβλήματα και... βλήματα!...
@ ΝΚαρανάση,
Σωστά μάς τα λες! Ευχαριστώ για την αναλυτική σκέψη και την πνευματική εγρήγορση που εκφράζεις.
"Μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα"!
Η ψυχική αγρύπνια μπορεί και να μάς διασώσει!
Αντεύχομαι κατά το 2009 να έχουμε όλοι Χάρη και Χαρά!
@ Κωνσταντίνε,
Σ' αυτό περί των μαρμάρων έχεις απόλυτο δίκιο. Μέγα πρόβλημα...
Το αυτό ισχύει και για την πέτρα. Ήδη έχει μουτζουρωθεί λίγο παλαιότερα ο πέτρινος τοίχος της Φανερωμένης πόλεως Ζακύνθου και κινδύνεψαν τα συνεργεία να τον καθαρίσουν και τώρα οι πέτρες του περιώνυμου ναού της Κυρίας των Αγγέλων Ζακύνθου...
@ Αριάδνη,
Ως συνήθως προσυπογράφω θαυμαστικά όσα μάς γράφεις!
Οι συνέπειες της αχαλίνωτης πνευματικής μας σηψαιμίας όλα τα φέρνει, δυστυχώς.
Μη βλέπουμε μόνο το αποτέλεσμα, αλλά τα ενδότερα υπαρξιακά αίτια, απ' όπου εκπορεύονται τα όλα προβλήματα...
Πατέρα, αυτά τα βαθύτερα υπαρξιακά αίτια έχουν απάντηση, σεις την έχετε την απάντηση. Όταν φεύγεις απο το Σπίτι του Πατέρα, η φρίκη είναι ανηλεής εκεί έξω. Εξαγριώνεται ο άνθρωπος, γίνεται θηρίο. Κοχλάζουν όλα στον μέσα άνθρωπο, κάπως πρέπει να τ αγγίξει και να τα θεραπεύσει η κοινωνία αυτή, αλλά αν δεν το κάνει, κάτι μπορεί να κάνει ο καθένας απο μάς.. Πως μέσα στα σπίτια τραυματίζουμε τα παιδιά απο την πιο τρυφερή ηλικία με το να μην είμαστε εμείς αυτό που πρέπει, κι έτσι ο θυμός αρχίζει να μαζεύει απο νωρίς και το ποτάμι φουσκώνει.. Όταν σ εκμεταλλεύονται όλοι, όταν σε ποδοπατούν όλοι, κι εκείνοι που έπρεπε να σε προστατεύουν, τότε η οργή είναι τυφλή. Τους καταλαβαίνω κι αυτούς, γιατί τυχαίνει να βλέπω συνέχεια ερείπια ανθρώπων, ερείπια της ψυχής και Τραύματα παιδιών που απο θύματα θα γίνουν τιμωροί. Κάποτε όμως, κάπως πρέπει να μπεί κι ένα ΤΕΛΟΣ στην αδιάκοπη καταστροφή των πάντων.. Κουράστηκε ο πλανήτης..Ευτυχώς δεν κουράστηκε ο Θεός..
"Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην" (Ματθ. 5,5) .
θέλω να πω ότι και η υπερβολική άσκηση μπορεί να κάψει τον ασκούμενο..
Φυλακισμένοι στην κατάρα του σκέφτομαι άρα υπάρχω, καμιά φορά ξεχνάμε να υπάρχουμε και απλά σκεφτόμαστε..
όσο φυσικά αντέχουμε τις λέξεις που γνωρίζουμε.. είναι μια παραμόρφωση παιδείας,
Κάνω μια απλή διευκρίνηση ή αλλιώς θέτω μια έκτακτη παράμετρο της ιδίας σκέψης.
Φιλικά
Ν.Κ..
@ Αριάδνη, Καλημέρα και από εδώ!
Θίγεις πολύ βαθιά θέματα, αλλά και τόσο πραγματιστικά.
Εκείνο που μάς απολείπει, των γονέων πρώτα και ύστερα τούτο περνά ως γονίδιο στα παιδιά μας και στα δικά τους παιδιά μετά, είναι η μέχρι θυσίας Αγάπη και δεν γενικεύω, αλλά οι εξαιρέσεις είναι λιγοστές.
Εάν κυριαρχούσε το ανυστερόβουλο της Αγάπης παντού τριγύρω μας, όπως διδάχτηκε έμπρακτα απ' τον ίδιο τον Θεό της Αγάπης (αγάπη και προς εχθρούς έως αυτοθυσίας) τότε και τα κράτη και οι κάθε λογής εξουσίες δεν θα ήταν τόσο μα τόσο άκρατα, τόσο στενόκαρδα και σκληρόκαρδα, οι δε υπήκοοι δεν θα επαναστατούσαν τόσο βίαια, τόσο εκρηκτικά, διότι θα εβίωναν και θα εισέπρατταν Αγάπη και, ως φύση τους πλέον, θα την εξωτερίκευαν και οι ίδιοι προς κάθε κατεύθυνση.
Πολλά λέω, πολλές παραμέτρους μπορεί να βρούμε εδώ, αλλά απλώς σκέφτομαι φωναχτά. Ή, πιο φιλοσοφικά (κάτι που επισημαίνει ο φίλος ΝΚαρανάσης παραπάνω) "σκέφτομαι, άρα υπάρχω"!
@ ΝΚαρανάση,
Η Πραότητα είναι ένα πολύ απόμακρο Έβερεστ για τη σύγχρονη Κοινωνία. Ορμώμενοι από πολλές δίκαιες ή και άδικες αιτίες, ο ένας αποτελεί σάκκο του μποξ για τον άλλον, τόσο που οι εμπόλεμες ζώνες δεν βρίσκονται πια μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά στη γειτονιά ή το σπίτι ή και το δωμάτιό μας... Το σκληρότερο είναι, όταν αυτή η Πραότητα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει ούτε καν στην ίδια μας την ψυχή... Ξένοι και από αυτή καθεαυτή την ύπαρξή μας, αναζητάμε διαρκώς υποκατάστατα, τα οποία βεβαίως μάς εγκλωβίζουν σε μια Κόλαση, αν όχι στον οριστικό Χαμό...
Η Αγάπη είναι όντως ένας δρόμος!!!
Μια που αφήνετε εσείς ποιήματα και πονήματα, σειρά μου να σας αφιερώσω ένα απόσπασμα από ένα διήγημα μου.
Αφορά ένα άστεγο τον Χρήστο που βρίσκει κατάλυμα στην εκκλησία για να ζεσταθεί ..
«Ο Χριστός Είναι Παντού. Προσέχει τους πάντες και βρίσκεται μέσα στην ψυχή σας.» Είπε ο Παπά-Γιάννης αφήνοντας την φωνή του να αντιλαλήσει σε όλους τους τοίχους της Εκκλησίας.
«Ακούστε την φωνή του και απαντήστε στο Κάλεσμα του». Και πρόσθεσε με βροντερή φωνή :
“Μακάριοι οι καθαροί τη Καρδία ότι αυτοί τον θεό όψονται»
Καθαροί στην καρδιά.. Οι σκέψεις αυτές τριγύρισαν τον Χρήστο και ζώσανε τα κουρέλια του με αγάπη. Τι σημαίνει «καθαροί στην καρδιά;” Αυτός τι κακό μπορεί να προκαλέσει? Γιατί η καρδιά του να μην είναι καθαρή ? Είναι ένας άνθρωπος που περνάει αόρατος από μία κοινωνία που στις αρτηρίες της κυλάει η κακία και ο φθόνος. Αυτός δεν συμμετέχει πλέον σε αυτήν την σαπισμένη κοινωνία.
«Φανταστείτε ότι είστε σε ένα κήπο με όμορφα λουλούδια» είπε πάλι ο Παπά-Γιάννης.
«Έχετε την αίσθηση της όσφρησης, την αίσθηση της όρασης και την αίσθηση της αφής, και με αυτά τα προσόντα η καρδιά σας γεμίζει ευχαρίστηση βλέποντας αυτό το όμορφο κήπο. Έτσι και για να δείτε τον Χριστό και τον Θεό και να κερδίσετε επάξια μια θέση δίπλα του χρειάζεστε μία ακόμα αίσθηση αυτήν της Καθαρής Καρδιάς. Μόνο αυτοί που θα αποκτήσουν αυτήν την αίσθηση θα μπορέσουν να πάρουνε μια θέση Δίπλα Του.»
Δεν είμαι Χριστιανός με την στενή έννοια του όρου (Στην ταυτότητα θα δείτε το ΧΟ αλλά αυτό δεν θα σημαίνει τίποτα αν δεν το αποφασίσω εγώ) παρακολουθώ όμως και έχω τα μάτια μου ανοιχτά. Αυτά που έγραψα εδώ είναι αυτά που φαντάζομαι να ακούσω μια μέρα να λέει ένας ιερέας,
δεν τα έχω ακούσει, ίσως γιατί δεν συχνάζω, είναι μια δικαιολογία.
Μας λείπει τον λοιπόν μια ακόμα αίσθηση, της αγάπης και δεν υπάρχουν λογικά επιχειρήματα για να το αποδείξεις. Είτε είσαι μέσα στο πλήθος είτε απλά ακούς προσεκτικά από έξω.
Σημαντικό όμως να ακούς, έτσι;
@ Αγαπητέ ΝΚαρακάση,
Μού άρεσε πολύ, μα πολύ, η προσέγγιση που κάνεις τα Πράγματα!
Τώρα σε συμπαθώ περισσότερο.
Να ξέρεις, ότι ό καθείς από το μετερίζι του κάκει τον αγώνα του προς το καλύτερο. Δεν μπορώ να κρίνω τι και ποιο είναι αυτό το καλύτερο. Έκαστος κατά προαίρεσιν...
Δεν ξέρω αν έχεις μπει ποτέ στο "ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ", το άλλο μας Ιστολόγιο, όπου μάς δίνεται η ευκαιρία να εκφρασθούμε ως Εκκλησία. Εκεί, εκτός των πολλών άλλων, μπορείς να μπεις στην Ενότητα "Θεολογία", όπου διάφορα κείμενα αυτογνωσίας και απόπειρας πρόσβασης στο Μυστήριο της Αγάπης. Για να έχεις σύνοψη όλων αυτών των κειμένων, κάμε κλικ εδώ.
Ευχαριστώ πάντως για τ' όμορφο απόσπασμα από το (κατα)νυκτικό σου διήγημα!
Δημοσίευση σχολίου