Εικόνες μη διαθέσιμες [2]

7.7.77

Εκείνη πάντ’ αριστερά με την όλη της άνοιξη
επιμανίκια χρυσαφί
βρέφος
ελπίς
και νάξερε…

Δεξιά ως πρέπει ο Εμμανουήλ
(ο Θεός με θυμό
μεθ’ ημών οπωσδήποτε)

και παραδίπλα με κεριά
κόρες αντιλεγόμενες
στο μπαλκονάκι ολοχρονίς
προς τον θλιμμένο κάμπο

μα παρακείθε
ως έμελλε
ακέφαλος ο Ζηλωτής
ενώ για πάντα οι αιμανθοί
θα κρύβουν το τσεκούρι.

[Από την ποιητική συλλογή: Παναγιώτη Καποδίστρια, Της αγάπης μέγας χορηγός, 2003, σ. 53]