Ο Διονύσης Καρατζάς άρτι αφιχθείς από "Ταξίδια εσωτερικού"

Αυτές τις μέρες είχα την ξεχωριστή χαρά να λάβω από τον Πατρινό Ποιητή Διονύση Καρατζά τη νέα του ποιητική συλλογή (ως "ανοιξιάτικο φιλικό χαιρετισμό", καθώς γράφει στην αφιέρωση), με τίτλο «Ταξίδια εσωτερικού», η οποία κυκλοφορήθηκε πριν λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (2008).

Ο λόγος του και σ' ετούτο του το βιβλίο έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, διότι εξορύσσει και αποτυπώνει με πραότητα και ωσάν γάργαρο νερό αλήθειες βύθιες της ψυχής. Ταξίδια είναι τα ποιήματά του, έξοδοι από τα καθημερινά, δίχως επιτηδεύσεις και υπερβατικούς βερμπαλισμούς. Χτίζει τις λέξεις του με τη σαφήνεια, που προσδίδει η βαθιά επίγνωση του Χρόνου, της Καρδιάς, της Νύχτας και της Γλώσσας , με διάθεση ερωτοπαθή και υπακοή στη μεγαλειότητα του Απλού.
Μού άρεσε η άποψή του για τις δομικές δυνατότητες των λέξεων:

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Τις λέξεις, όταν παλιώνουν,
να τις ρίχνετε στα ποιήματα.
Μέσα σ’ αυτά θα ξαναβρούν την αλήθεια
και τη λάμψη τους.
Αν όμως σας πέφτει μακριά η ποίηση,
να τις κρατάτε σε βαθιά σιωπή
και σε υγρασία σώματος.
Να προσέχετε να βρίσκονται διαρκώς
κοντά σε παιδιά, σε φωτιά και σε έρωτα.
Προπάντων να τις συντηρείτε σε κατάσταση γραφής.

Στόχος του σημειώματος ετούτου δεν είναι η κριτική. Μόνον η επισήμανση του νέου ετούτου ποιητικού επιτεύγματος, το οποίο μάς αγγίζει θωπευτικά και μάς χειραγωγεί στη λειτουργία των συν-Αισθήσεων, των αγεωγράφητων αυτών πόλεων της μέσα πατρίδας, όπου ο Ποιητής Καρατζάς, σαν όλους τους αφοσιωμένους του είδους, αγρυπνάει εν εγρηγόρσει επί των τειχών της. Τι κάνει εκεί;;; Ας αφήσουμε τον ίδιο να μάς περιγράψει την εμπειρία του:

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Τη μια στερεώνει στα νερά το φως

την άλλη μοιράζει δρόμους στα πουλιά

κι άλλοτε δίνει τις εποχές διακιοσύνη.

Τέτοια θαύματα κάνει σε ώρες κοινής αγωνίας

αυτός που προσεύχεται στις λέξεις.

[Περισσότερα ποιήματα από τη συλλογή, δημοσιεύουμε στα παραΘέματα λόγου, εδώ.]

Who is Who

Ο Διονύσης Καρατζάς γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα και σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1968-1972). Διδάσκει στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Πάτρα. Υπήρξε βασικός συνεργάτης του Περιοδικού Υδρία (1973-1985) και ιδρυτικό μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συμποσίου Ποίησης, Πάτρα (1980-1985). Επίσης, είναι μέλος της ΑΕΠΙ, της Ένωσης Δημιουργών Ελληνικού Τραγουδιού, της Εταιρείας Συγγραφέων και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.

Στον τομέα της δισκογραφίας έχει συνεργαστεί με τον Μίκη Θεοδωράκη στους δίσκους Τα πρόσωπα του Ήλιου (1987), Ως αρχαίος άνεμος (1987), Η Βεατρίκη στην οδό Μηδέν (1994) και Λυρικώτερα (Poetica) 1996, με τον Ηλία Ανδριόπουλο στο Μουσικό τοπίο (1993), με τον Γιώργο Ανδρέου στα Χελιδόνια της βροχής (2000), καθώς και με τον Γιάννη Γερογιάννη στο Παραμύθι για πουλιά (2006).

Έχoυν εκδοθεί αρκετές ποιητικές συλλογές του, μεταξύ των οποίων: Ξημέρωμα στη γη, Όστρακα 1972, Αντιόπη, Όστρακα 1982, Ως αρχαίος άνεμος, Αχαϊκές Εκδόσεις 1987, Ανθοφορία της νύχτας, Δελφίνι 1997, Ποιήματα 1972-1997, Διάττων 1999, Στα νερά βαθαίνει ο ουρανός, Διάττων 2001, Πότε μίλα πότε φίλα, Μεταίχμιο 2002, Απ΄το μισό παράθυρο, Μεταίχμιο 2006 (Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών).