Για την αλληλογραφία Hubert Pernot και Λεωνίδα Χ. Ζώη

Κυκλοφόρησε σήμερα η εργασία - ανακοίνωση του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, "Ανέκδοτη αλληλογραφία Hubert Pernot και Λεωνίδα Χ. Ζώη", ανάτυπο από τον Τόμο "Πηγές Επτανησιακής Φιλολογίας (1500-1940)", ο οποίος αποτελεί τα Πρακτικά του Συνεδρίου, που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών στην Κεφαλονιά το 2006, στη μνήμη του Γιώργου Γ. Αλισανδράτου.
Από το μελέτημα αυτό μεταφέρουμε ευθύς παρακάτω το εισαγωγικό μόνο μέρος, για να λάβετε γνώση:

Ο Hubert Pernot υπήρξε σημαντικός Γάλλος γλωσσολόγος κι ελληνιστής των τελών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού. Γεννήθηκε το 1870 κι επηρεάσθηκε από τον απόηχο των φιλελληνικών κινημάτων, που κυριάρχησαν στην Ευρώπη πριν από την Ελληνική Επανάσταση. Με άλλα λόγια, δεν έχομε να κάνουμε απλά και μόνο μ’ έναν σοβαρό ελληνιστή, αλλά ταυτόχρονα μ’ έναν θερμό φιλέλληνα. Σπούδασε στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών των Παρισίων και υπήρξε καθοριστική η μαθητεία του πλάι στον σπουδαίο ελληνιστή βιβλιογράφο Émile Legrand. Αργότερα ο ίδιος αναδείχθηκε Καθηγητής της Νεοελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Διέπρεψε επίσης ως Καθηγητής της Γενικής και Πειραματικής Γλωσσολογίας και Διευθυντής του Ινστιτούτου Φωνητικής του Πανεπιστημίου Παρισίων. Υπήρξε ο ιδρυτής του Νεοελληνικού Ινστιτούτου της Σορβόννης, αλλά και των Εκδόσεων Συλλογή του Νεοελληνικού Ινστιτούτου και Ο Ελληνικός Κόσμος. Ταξίδεψε αρκετές φορές στην Ελλάδα για επιτόπιες έρευνες, μελέτες και συναντήσεις. Ανάμεσα στις πλείστες όσες και πολυσήμαντες δημοσιεύσεις του, που αφορούν στην Ελλάδα και στον πολιτισμό της (λ.χ. γλώσσα των Ευαγγελίων, μελωδίες της Χίου, δημοτικά τραγούδια, ομηρικά έπη, διάλεκτο της Τσακωνιάς, νεοελληνική φωνητική), αξιοσημείωτη είναι η ανατύπωση του Ύμνου του Δ. Σολωμού στο La Grèce actuelle, σε μετάφραση του Laffon, αλλά και η ολοκλήρωση και συμπλήρωση των πονημάτων τού Legrand Bibliothèque grecque vulgaire, Bibliographie Hellénique και Bibliographie Ionienne. Πέθανε το 1946, σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας σοβαρότατη παρακαταθήκη στους μεταγενέστερους ερευνητές και γλωσσολόγους. Ανάμεσα στους Έλληνες μαθητές ή συνεργάτες του συγκαταλέγονται οι Οκτάβιος και Μέλπω Μερλιέ και ο Ακαδημαϊκός Διονύσιος Ζακυθηνός .

Ο H. Pernot έφθασε στη Ζάκυνθο δυο φορές: Στις 19 Ιανουαρίου 1913 και στις 26 Απριλίου 1937. Ο κυριότερος συνδετικός και φιλικός του κρίκος με το νησί υπήρξε ο εξέχων πνευματικός άνθρωπος της Ζακύνθου και Αρχειοφύλακας των αρχών του 20ού αιώνα Λεωνίδας Χ. Ζώης (Ζάκυνθος 1865 - Παλαιό Φάληρο 1956). Ο ακαταπόνητος ιστοριοδίφης κι εμβριθής ιστορικός, θαυμαστός εξάλλου λεξικογράφος, υπήρξε πάντοτε ανοικτός στις ευρωπαϊκές προκλήσεις και στις νέες ιδέες, δίχως να περιχαρακώνεται στην εντόπια μόνο πνευματική κατάσταση. Για παράδειγμα, μες από το πολύτιμο Ιστορικόν και Λαογραφικόν Λεξικόν του, αυτό ακριβώς είναι κατάδηλο: Παρά τις βασικές του αναφορές στο πάτριο νησί, καταπλήσσει όντως η ευρύτητα των γνώσεων που κατέχει για τα παγκόσμια πράγματα της εποχής του, η παραπομπή σε προσωπικότητες που ούτε καν διανοούμαστε ότι γνωρίζει ή ότι υπάρχουν, η καταγραφή μικρών ή παραμικρών λεπτομερειών, οι οποίες πάντως απαθανατίζουν επαρκώς σημαντικότατες πτυχές της ευρωπαϊκής πνευματικότητας των παρελθόντων αιώνων στη συνάντηση και κράση της με τη ζακυνθινή (και τότε) πολυ-πολιτισμικότητα .

Η σχέση Pernot και Ζώη βρίσκεται αποτυπωμένη σε κάποιες επιστολές, τις οποίες αντάλλαξαν στο διάστημα μιας δεκαπενταετίας, δηλαδή από το 1910 έως το 1924. Αυτές μονάχα έχουν διασωθεί στο πολύτιμο Αρχείο Ζώη, μέρος του οποίου, μέσω του ζακυνθινού ερευνητή και λογοτέχνη Νίκου Γρυπάρη (1913-1976), έφθασε στον σύγχρονο μελετητή και λογοτέχνη της Ζακύνθου Διονύση Σέρρα, εκδότη των Επτανησιακών Φύλλων.
[...]