Αυτό τον καιρό συμβαίνει στη Βενετία η 53η Biennale της γοητευτικής αυτής πόλης. Ως γνωστόν αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός για την διεθνή έκφραση, όπου καταγράφονται οι νεότερες τάσεις, οι ροπές, οι ανατροπές έως ακροτήτων κάποτε, καταχωρώντας αυτές τις ανά διετίαν εκδηλώσεις στην πρωτοπορία της Παγκόσμιας Τέχνης.
Τέτοιες μέρες δεν μπορούμε να μην θυμηθούμε, ότι εκεί, στις ανάλογες εκδηλώσεις της 51ης Biennale του 2005, βρεθήκαμε τρεις Ζακυνθινοί ποιητές, επίσημα προσκεκλημένοι, μια και είχαν προγραμματιστεί διάφορες τιμητικές συνάξεις για την Ελληνική Ποίηση. Μια από αυτές, εμπνευσμένη από τον Βενετσιάνο Καλλιτέχνη Marco Nereo Rotelli, αφορούσε ειδικά στους ποιητές της Ζακύνθου, το νησί που γέννησε τον (Ζακύνθιο από μητέρα) Ιταλοέλληνα Ποιητή Ugo Foscolo, εθνικό ποιητή πλέον της γείτονος χώρας.
Τέτοιες μέρες δεν μπορούμε να μην θυμηθούμε, ότι εκεί, στις ανάλογες εκδηλώσεις της 51ης Biennale του 2005, βρεθήκαμε τρεις Ζακυνθινοί ποιητές, επίσημα προσκεκλημένοι, μια και είχαν προγραμματιστεί διάφορες τιμητικές συνάξεις για την Ελληνική Ποίηση. Μια από αυτές, εμπνευσμένη από τον Βενετσιάνο Καλλιτέχνη Marco Nereo Rotelli, αφορούσε ειδικά στους ποιητές της Ζακύνθου, το νησί που γέννησε τον (Ζακύνθιο από μητέρα) Ιταλοέλληνα Ποιητή Ugo Foscolo, εθνικό ποιητή πλέον της γείτονος χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου