Τέλη του περασμένου Αλωνάρη, διαβαίνοντας από την κατάφυτη Κοιλάδα των Τεμπών. Στάση στο πασίγνωστο προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής, για να ξαποστάσουμε, να προσκυνήσουμε και να θαυμάσουμε τον Πηνειό, απολαμβάνοντας καφεδάκι και παγωτό!
Κόσμος πολύς κι ετερόκλητος συρρέει εδώ από παντού, εδώ όπου -δυστυχώς- βασιλεύει το ακατάσχετο Κιτς και το Απρόσεχτο, τόσο στ' άκομψα εκκλησιαστικά κτίρια, όσο και στα υπαίθρια -εν είδει τσαντηρίων- πολυμαγαζάκια (δείτε σχετικές φωτό), που πωλούν προς τους κάθε εθνικότητας Τουρίστες το οτιδήποτε παρατραβηγμένο αγιοτικό ή κουζινικό και όχι μόνον...
Τα βαθύσκια πάντως κι αιωνόβια δέντρα μες στα πρασινόχροα νερά του Πηνειού Ποταμού είναι το κάτι άλλο! Μαγεύουν τον επισκέπτη και τού παρέχουν ζωή και ανάσα ξεκούρασης!
Όλ' αυτά τα θυμόμαστε σήμερα, με την ευκαιρία της γιορτής της Αγίας Παρασκευής, η χάρη της οποίας μακάρι να μάς συνοδεύει καθ' όλες τις μέρες της ζωής μας!
3 σχόλια:
Φωτογραφίες που..ανοίγουν τα μάτια της ψυχής!
Καλώς σας βρήκα και πάλι :)
@ Δοκησίσοφη,
Καλώς εκόπιασες ξανά στην παρέα μας!
Δεν είναι πολύ όμορφα όμως εκεί; Το περιβάλλον είναι τέλειο!
Δημοσίευση σχολίου