Η αφορμή για να ταξιδέψουμε την προηγούμενη εβδομάδα στην Πάτμο ήταν η Έκθεση ζωγραφικής, κατασκευών, αλλά και video art - land art με γενικό τίτλο "Παλινδρόμηση στο Χρόνο" του Ζακυνθινού εικαστικού Διονύση Παπαδάτου, ο οποίος από ετών μάς τιμά με τη φιλία του και, ως εκ τούτου, θέλαμε να βρεθούμε κοντά του στη χαρά του αυτήν.
Για το πώς και το γιατί της Έκθεσης έχουμε ήδη κάμει λόγο σε προγενέστερη ανάρτησή μας. Δείτε την εδώ.
Ο Καλλιτέχνης μάς περίμενε στο Αρχοντικό Σταύρακα στη Χώρα (κάτω ακριβώς απ' το Καστρομονάστηρο του Θεολόγου), το οποίο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος. Ήταν αρκετά ικανοποιημένος με την αποδοχή της δουλειάς του από τους μελετημένους επισκέπτες. Ιδιαίτερα οι ξένοι έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τέχνη εξελιγμένη, η οποία μπορεί να μιλήσει (ή και ν' αντιμιλήσει γόνιμα) στον σύγχρονο απαιτητικό θεατή, δίχως να πρόκειται γι' αναμάσημα προγονικών δαφνών, φολκλορικούς γιγαντισμούς ή ανούσιους μεγαλοϊδεατισμούς.
Οι κατασκευές του, απαιτητικές στη σύλληψη και στην εκτέλεση, παραπέμπουν στις αρχέγονες ροπές της ύπαρξης, ενώ τα χρησιμοποιούμενα υλικά εγκοσμιώνουν τις ιδέες σε μέτρα ανθρώπινα, υπομιμνήσκοντας πράγματα, έτσι καθώς το πράττουν τα σήματα πορείας ή οι φανοί θυέλλης.
Ο χώρος, πρώην αρχοντικός και νυν στη σταδιακή φθορά του αξιοπρεπώς, αγκάλιασε τα έργα του Παπαδάτου νωχελικά, αποδεικνύοντας ότι η Τέχνη, όταν είναι πράγματι Τέχνη, μπορεί να επιβιώσει και ν' αναδειχθεί σε όλα τα κλίματα.
Τα μοντέρνα ζωγραφικά έργα Παπαδάτου στους τοίχους, κάτω από την δωρικής αυστηρότητας στέγη του Αρχοντικού, συνομιλούν άνετα με τους Αιγαίους Ανέμους που χτυποβροντάνε ολημερίς και ολονυχτίς τα υπομονετικά τζάμια.
Ο Παπαδάτος, οικοδεσπότης του Αρχοντικού για έναν ολόκληρο μήνα (σημειωτέον, η Έκθεση κλείνει τη βαριά της εξώπορτα αύριο, 10 Σεπτεμβρίου), είμαστε σίγουροι, ότι εισέπραξε δημιουργικά όλα τα μιλήματα των Ανέμων και των Υποανέμων που τιτίβιζαν ή και αλυχτούσαν επίμονοι έξω από τα παράθυρά του, όλες τις θαυμαστικές σιωπές των παγκόσμιων θεατών της δουλειάς του, όλες τις πικρές σκέψεις για τη λιγοσύνη των ελλαδικών παραγοντίσκων του απολίτιστου Πολιτισμού μας.
Είναι σίγουρο, ότι, οποτεδήποτε στο εξής θα κυριαρχεί πανδημικά το Κακό (το όποιο Κακό τού μέσα και του έξω βίου) θα καταφεύγουμε νοερά στο Αρχοντικό του Σταύρακα, θα παίρνουμε μαζί μας τον Παπαδάτο, θ' ανηφορίζουμε το καλντερίμι και θα εισοδεύουμε στο Καστρομονάστηρο Ιωάννου του Θεολόγου, όπου θα μεταλαμβάνουμε (κατά τις δυνατότητες όρασης του καθενός μας) μιας άλλης Τέχνης, αυτής του συλλαβισμού Μυστήριου Άρρητου και μολοντούτο Αποκαλυπτόμενου στον ιερό εκείνον τόπο, επειδή "ο καιρός εγγύς".
Οι κατασκευές του, απαιτητικές στη σύλληψη και στην εκτέλεση, παραπέμπουν στις αρχέγονες ροπές της ύπαρξης, ενώ τα χρησιμοποιούμενα υλικά εγκοσμιώνουν τις ιδέες σε μέτρα ανθρώπινα, υπομιμνήσκοντας πράγματα, έτσι καθώς το πράττουν τα σήματα πορείας ή οι φανοί θυέλλης.
Ο χώρος, πρώην αρχοντικός και νυν στη σταδιακή φθορά του αξιοπρεπώς, αγκάλιασε τα έργα του Παπαδάτου νωχελικά, αποδεικνύοντας ότι η Τέχνη, όταν είναι πράγματι Τέχνη, μπορεί να επιβιώσει και ν' αναδειχθεί σε όλα τα κλίματα.
Τα μοντέρνα ζωγραφικά έργα Παπαδάτου στους τοίχους, κάτω από την δωρικής αυστηρότητας στέγη του Αρχοντικού, συνομιλούν άνετα με τους Αιγαίους Ανέμους που χτυποβροντάνε ολημερίς και ολονυχτίς τα υπομονετικά τζάμια.
Ο Παπαδάτος, οικοδεσπότης του Αρχοντικού για έναν ολόκληρο μήνα (σημειωτέον, η Έκθεση κλείνει τη βαριά της εξώπορτα αύριο, 10 Σεπτεμβρίου), είμαστε σίγουροι, ότι εισέπραξε δημιουργικά όλα τα μιλήματα των Ανέμων και των Υποανέμων που τιτίβιζαν ή και αλυχτούσαν επίμονοι έξω από τα παράθυρά του, όλες τις θαυμαστικές σιωπές των παγκόσμιων θεατών της δουλειάς του, όλες τις πικρές σκέψεις για τη λιγοσύνη των ελλαδικών παραγοντίσκων του απολίτιστου Πολιτισμού μας.
Είναι σίγουρο, ότι, οποτεδήποτε στο εξής θα κυριαρχεί πανδημικά το Κακό (το όποιο Κακό τού μέσα και του έξω βίου) θα καταφεύγουμε νοερά στο Αρχοντικό του Σταύρακα, θα παίρνουμε μαζί μας τον Παπαδάτο, θ' ανηφορίζουμε το καλντερίμι και θα εισοδεύουμε στο Καστρομονάστηρο Ιωάννου του Θεολόγου, όπου θα μεταλαμβάνουμε (κατά τις δυνατότητες όρασης του καθενός μας) μιας άλλης Τέχνης, αυτής του συλλαβισμού Μυστήριου Άρρητου και μολοντούτο Αποκαλυπτόμενου στον ιερό εκείνον τόπο, επειδή "ο καιρός εγγύς".
8 σχόλια:
Αυτές είναι οι ευτυχείς συναντήσεις στον ίσκιο σου, Π.Κ. Ζηλόφθων πάντα, βλέποντας τις φωτογραφίες, κάνω σχέδια να μπορέσω να ξαναβρεθώ κι εγώ στο όμορφο νησί.
Αν και θα ήθελα να πετύχαινα και την εκλεκτή παρέα :-)
Όλα, αλλά ειδικά η τελευταία φράση προκαλεί το Δέος..
Καλή επιτυχία στον Παπαδάτο με την πρωτεϊκή δημιουργία του, όπου κι αν ταξιδεύει και εκθέτει. Μέσα στο φως τη δουλειά του...
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι δημιουργίες του κ. Παπαδάτου και ο χώρος της έκθεσης ιδανικός!
Άξιζε μεγάλη επιτυχία και είμαι σίγουρη ότι την είχε!
@ Διονύση Μάνεση,
Μείνε ζηλόφθων! Άξιον εστίν ως αληθώς!
@ Αναΐς,
Το Δέος είναι η απαρχή της Δι-εξόδου!
Καλό ξημέρωμα!
@ Αρδαλίωνα,
Το φως! Αυτό είναι το μυστικό και το κλειδί και ο δρόμος και η αλήθεια!
@ Δέσποινα,
Ο Παπαδάτος είναι κι αυτός μια από τις ήρεμες (και ως εκ τούτου καταλυτικές) πνευματικές δυνάμεις της Ζακύνθου!
Δημοσίευση σχολίου