Σιδηροδρομικοί Σταθμοί [γ. Καλαμάτα]

Μετά τον Μελιγαλά κατεβαίνουμε πλέον Καλαμάτα. Καθ' όλη την διαδρομή χαιρόμαστε τη φύση, τα διάσπαρτα χωριά του Μεσσηνιακού Κάμπου, τις κορυφογραμμές εκατέρωθεν, τις ήρεμες εκπλήξεις του πράσινου! Περισσότερο χαιρόμαστε, ότι μάς προσφέρεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξαναζήσουμε νοσταλγίες ή και (γιατί όχι;) να δημιουργήσουμε καινούργιες!...

Στον ζωντανό ακόμη Σταθμό των Καλαμών, όλα παρόμοια με τους άλλους Σταθμούς: Άνθρωποι σ' ένα διαρκές πηγαινέλα, προσμονές, αδημονίες, ανέκφραστα πρόσωπα σχεδόν παγωμένα και άλλα χαραγμένα απ' την πολλή εγκαρτέρηση, σύντομες χαιρετούρες κάποιων γνωστών... Και ο κρωγμός των τρένων που ολοένα καταφθάνουν με σκοπό ν' αναχωρήσουν για όπου-όπου...

Χαίρετε!...