Παναγιώτης Καποδίστριας
Π Α Τ Μ Ι Α Ζ Ο Ν Τ Α Σ
Εγενόμην εν τη νήσω τη καλουμένη Πάτμω
και τι μ' αυτό;
Ούτως ή άλλως
μόνον όσοι έχουν όραση βλέπουν.
Εμείς οι άλλοι αρκούμαστε
σε θροΐσματα του θείου δυσερμήνευτα
Εγενόμην εν τη νήσω τη καλουμένη Πάτμω
και τι μ' αυτό;
Ούτως ή άλλως
μόνον όσοι έχουν όραση βλέπουν.
Εμείς οι άλλοι αρκούμαστε
σε θροΐσματα του θείου δυσερμήνευτα
σε καμένες φιλίες με ανέμους πεπτωκότες
στου λόγου τα ξύσματα
μια και πατμιάζοντας
λευκότερο άσπρο δε γίνεται
τόση ευωδία φωτός ανεμπόδιστη δεν αντέχεται
στου λόγου τα ξύσματα
μια και πατμιάζοντας
λευκότερο άσπρο δε γίνεται
τόση ευωδία φωτός ανεμπόδιστη δεν αντέχεται
στο πάνω-πάνω της γραφής αητός πεθαίνει
ενώ εξάπαντος
τα μαυροπούλια της σιωπής αμυγδαλώνουν τον καιρό.
(Πάτμος, 1-3.9.2009)
ενώ εξάπαντος
τα μαυροπούλια της σιωπής αμυγδαλώνουν τον καιρό.
(Πάτμος, 1-3.9.2009)
8 σχόλια:
καλημέρα από ΝΖ...πανέμορφες φωτό...Ειδικά η 2η που τη γραμμή του ορίζοντα την καλύπτει το κάγκελο του παραθύρου και φαίνεται σαν ουρανός και θάλασσα νε είναι ένα...
Χρόνια Πολλά!
Μου έκαμαν έναν εσωτερικό συγκλονισμό: "τα μαυροπούλια της σιωπής αμυγδαλώνουν τον καιρό"
και : "..καμένες φιλίες με ανέμους πεπτωκότες στου λόγου τα ξύσματα.."
@ Αρτάνις,
Καλησπέρα από τη Ζάκυνθο στη Νέα Ζηλανδία!
Ενδιαφέρουσες οι επισημάνσεις σου!
Καλά να περνάτε!
@ Αριάδνη,
Αντεύχομαι!
Ώστε και συγκλονισμό σού προκάλεσα; Δεν μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, ευχαριστώντας σε από καρδίας!
Περιδιάβηκα τις φωτογραφίες και των 7 (συμβολικός αριθμός ή έτυχε;) των ημερών του "Εγενόμην εν Πάτμω"
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες!!!
Ιδιαίτερα στέκομαι όμως σ' αυτή την ανάρτηση, διαβάζοντας το "Πατμιάζοντας". Συνυπογράφω το σχόλιο της Αριάδνης επικεντρώνοντας στους ίδιους στίχους..
Δηλώνουμε θαυμαστές της γραφής και, γνωρίζοντας εκ των προτέρων τη σεμνότητα του ποιητή, παρακαλούμε, αληθινά παρακαλούμε, να μη ληφθεί αυτό σε καμία περίπτωση ως λόγια κολακείας:))
Καλή εβδομάδα!
καταπληκτικό το ποίημα! με Αποκαλύψεις να βγαίνουν από τους στίχους!
@ Άστρια,
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν είναι θέμα σεμνότητας. Έχω ξαναγράψει, ότι ο ποιητής δεν είναι σεμνός με την τρέχουσα έννοια, απλώς γνωρίζει ότι αυτό που κάνει, στην ιστορία του σύμπαντος, είναι αμελητέο ή ανύπαρκτο... Μολοντούτο προσπαθεί να νικήσει τη χαμέρπεια που τον κατακλύζει πανταχόθεν. Γι' αυτό ιδρύει στίχους.
Έτυχε ο αριθμός να είναι ο 7 στις πατμιάζουσες αναρτήσεις μας. Υπάρχουν και άλλες συνέχειες, οι οποίες θα μπουν περιοδικά. Βλέπεις είναι και τα έκτακτα. Το 8ο μέρος πάντως αποτελεί έκπληξη!!! Μην την χάσεις, τόσον εσύ, όσο και οι άλλοι φίλοι!
Καλή δύναμη σε ό,τι κάνεις!
@ Ρόνι Μπου Σάμπα,
Ήθελα να σού αρέσει, αγαπητέ! Όσον αφορά στις Αποκαλύψεις του Ποιήματος, "συ είπας"!
Να ζεις καλά!
Δημοσίευση σχολίου