Για τον 6ο Τόμο των ποιητικών Απάντων του Θανάση Παπαθανασόπουλου

Παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Ο σεβαστός και φίλτατος εφέτης και ποιητής Θανάσης Παπαθανασόπουλος, συνεχίζοντας την παράδοση να με τιμά με ό,τι καινούργιο παράξει ό ποιητικός οίστρος του, μού απέστειλε πριν από λίγο καιρό έναν ακόμη τόμο του αξιοθαύμαστου έργου του, με τίτλο: "Ποιήματα. Έκτος Τόμος" (Εκδόσεις Μελέαγρος, Αθήνα 2009, σελίδες 320).

Ο τόμος σπονδυλώνεται από τις εξής ποιητικές ενότητες: α. "Το Αμήχανο χαμόγελο του Κούρου", β. "Τερτσίνες για τον νέο Ελληνισμό", γ. "Αρτοφόριο".

Τι να πρωτοπεί κανείς για τόν πολλά αναγνωρισμένον αυτόν σύγχρονο Ποιητή μας; Απλώς υποκλίνομαι στη γραφή του, επειδή την νοιώθω ευεργετική εντός μου, θεραπευτικά νυκτική, άνω θρώσκουσα και αναστάσιμα σαγηνευτική! Μού συμβαίνει, σε ώρες κουφότητας της καθημερινής παράνοιας, να παίρνω μαζί μου την Ποίηση του Παπαθανασόπουλου, ώστε να καταφεύγω στην πρώτη ευκαιρία για αποφόρτιση!... Και τούτο -θεωρώ- δεν είναι λίγο!

Συγχαίρω ταπεινά τον κ. Παπαθανασόπουλο και δείγματος χάριν, δημοσιεύεται παρακάτω ένα τυχαίο ποίημα (σελ. 41) από τον ανά χείρας Τόμο:

ΤΑ ΣΥΚΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Πάνω σε μια ξερολιθιά καταμεσήμερο

ο Αύγουστος ολόγυμνος

γέμιζε το καλάθι του με σύκα.

Μα ο θεός τον έκλεβε

με χέρι πολύ σβέλτο και διάφανο

ναρκώνοντας το νου του με ηδυπάθεια.

Όμως τού άρεσε η σκηνοθεσία της κλοπής

έτσι που οι μελωμένοι καρποί γίνονταν λάμψη

και φτερουγίσματα πουλιών που αφού χάρηκαν

την πλήρωση σβήνονταν στον αιθέρα.

Για το παιχνίδι της εξαίσιας τούτης κλοπής

είναι που δέχθηκε ο έφηβος να γίνει μήνας.

[ Βαγία, 11 Αυγούστου 2004]

Who is Who

Ο Θανάσης Παπαθανασόπουλος γεννήθηκε στην Περίστα Ναυπακτίας το 1937. Σπούδασε Νομικά και έγινε δικαστής.

Είναι ποιητής και πεζογράφος, έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1990 για το επικό του ποίημα "Διγενής Ακρίτας" (25.000 δεκαπεντασύλλαβοι, Αθήνα, 1990) και ήδη προβαίνει στην δημοσίευση των λυρικών απάντων του σε τόμους με τον γενικό τίτλο "Ποιήματα" (τόμοι Α΄-Ε΄, Αθήνα, 1987-2007). Στο χώρο της πεζογραφίας τιμήθηκε το 1991 με το Κρατικό Βραβείο για τη μυθιστορία του "Η πλατεία" (χρονικό 1940-1957, Αθήνα, 1991).

Υπήρξε στα πρώτα του βήματα συνεργάτης της έντυπης Νέας Εποχής.

Το 1996 έλαβε το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την ποιητική συλλογή "Ο ίσκιος του απολύτου" (Αθήνα, 1996). Το 1997 η Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων βράβευσε την ποιητική του συλλογή "Ρουμελιώτικα" (β΄ σειρά, Αθήνα, 1997). Το 2000 έλαβε το Βραβείο Καζαντζάκη από τον Δήμο Ηρακλείου Κρήτης για τα δοκίμιά του περί Καζαντζάκη. Το 2005 ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός βράβευσε με το πρώτο βραβείο του Θεατρικού Καλοκαιρίνειου Διαγωνισμού το μυθολογικό του δράμα "Μελέαργος" (Αθήνα, 2005).

Άλλα έργα του στον χώρο της πεζογραφίας: "Δοκιμασία" (διηγήματα, Αθήνα 1981), "Έγκατα" (διηγήματα, Αθήνα 1986), "Λαοκόων και άλλα διηγήματα" (Αθήνα 1990), "Ο αγριόχοιρος της Καλυδώνας" (μυθιστόρημα, Αθήνα 1995), "Ο φοβερός τόπος" (χρονικό 1957-1996, Αθήνα 1997), "Το ρόδι της Εφέσου" (μυθιστόρημα, Αθήνα, 2002), "Κυνηγοί και θηράματα" (διηγήματα, Αθήνα, 2002).