Ἀδιάσειστο πάντως, θεμελιωμένο σέ
μνήματα προγονικά
Ροές Ἱστορίας οἱ στίχοι τοῦ μανδύα Σου
Θαμπωμένο βλέπεις τό τζάμι πρός τόν
Κεράτιο
Ὁλονυχτίς ὡστόσο τά ὀστᾶ τῶν προπατόρων
ἁρμολογιοῦνται
Λογίζονται ὁλοζώντανοι καί Σέ στηρίζουν
Ὁλόρθοι καί παμφώτεινοι καί ἀποφασισμένοι
Μάϊος θά ‘ ναι πάλι
«Ἀνάστα»
θά πεῖς κι ὅλα θά διαλυθοῦν τά πένθη μας
Ἰδού, λοιπόν, πῶς νοσταλγοῦνται τά Ἔσχατα
Ὄνειρα καί χρυσόνειρα σαρκώνονται ἀπ’
τό μέλλον
Σίγα καί ἀφουγκράσου τήν αὐγή, καθώς
νικᾶ τή νύχτα!
[Βανάτο Ζακύνθου, Ιούνιος 2024}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου