Στον ίσκιο του Ήσκιου: Εικόνες εύγλωττες της Εξέγερσης

© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Εικόνες εύγλωττες της Εξέγερσης

Κάποιοι, βλέποντας τις παραπάνω φωτογραφίες των "τοιχο-γραφημάτων", που λάβαμε από τη σύγχρονη Αθήνα (η 1η από την οδό Πανεπιστημίου και οι άλλες από το κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής στου Ζωγράφου), θα μιλήσουν γι' ακρότητες ή και υπερβολές...

Πίσω από αυτές όμως, όποιος έχει μάτια, βλέπει!... Πίσω από την πρώτη ανάγνωσή τους καραδοκούν αδυσώπητες α-λήθειες!... Ας στήσουμε αυτί, μήπως και φτάσουν έως εμάς αυτές.

5 σχόλια:

Artanis είπε...: ΜΠα, το έχουν χάσει το νόημα ήδη...
Ό,τι θέλει βλέπει ο καθένας (και ό,τι τον συμφέρει...)
Καλό βράδυ, π.κ...; 21 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:43 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αρτάνις,

αυτό είναι το διαρκές έγκλημα του Ελληνισμού: "Ό,τι θέλει βλέπει ο καθένας (και ό,τι τον συμφέρει...)". Γι' αυτό πάμε κατά...

Όμως το βαθύτατο νόημα παραμένει αλώβητο στο διηνεκές!; 21 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:55 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: επιτρέψτε μου πάτερ να συμφωνήσω μαζί σας.. η πολιτεία έκλεισε τα αυτιά της για να μη ακούσει τους νέους. εγώ ομολογώ ότι δεν το περίμενα αυτό από τα κόμματα, όλα τα κόμματα. εκμεταλεύτηκαν πρόχειρα την εξέγερση της νεολαίας για να πάρουν παραπάνω ψίφους στις εκλογές..
αν δεν ήμουν ξένος σ'αυτή την όμορφη χώρα θα είχα κατέβει και εγώ να σπάσω τα πάντα μετά από την απαγόητευση που έπαθα. παν μέτρον άριστον δεν κάνει πια!!; 22 Δεκεμβρίου 2008 στις 2:15 μ.μ.
anepidoti είπε...: πάντα λιτός και περιεκτικός!
αυτό το ποστ διάλεξα να σας ευχηθώ τα καλύτερα για σας και την οικογένειά σας, τα καλύτερα, όπως εσείς τα εννοείτε και να σας ομολογήσω χαίρομαι που είμαι εδώ!
την καλησπέρα μου!; 22 Δεκεμβρίου 2008 στις 7:01 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Την τελευταία εβδομάδα η μαθητιώσα νεολαία βρίσκεται στους δρόμους. Την τελευταία εβδομάδα για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας ξελασπώνουν τα παιδιά μας. Τώρα έρχεται η δική μας ώρα. Από εδώ και πέρα αρχίζει αυτή η ανένδοτη αλληλουχία γεγονότων, που βάζει εμάς να γράφουμε ιστορία. Από εδώ και πέρα αρχίζουμε όλοι να παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας με σκοπό να αλλάξουμε τις ζωές μας.
Δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές σε αυτά που από εδώ και πέρα κάνουμε. Υπάρχει μόνο η φαντασία και η διάθεση να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο και το δικαιότερο. Ούτε υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές σε αυτά που από εδώ και πέρα κάνουμε. Γι' αυτό σπάμε ηλίθιους διαχωρισμούς σε αριστερούς και δεξιούς, αφήνουμε πίσω κομματικές ταυτότητες και γραμμές, πετάμε στα σκουπίδια ό,τι μας μπλοκάρει, σκεφτόμαστε ελεύθερα, λειτουργούμε συλλογικά και αλληλέγγυα.
Κάνουμε από τα πιο απλά, όπως:
Πιάνουμε κουβέντα με όλους για όλα, όχι τα συνηθισμένα αλλά αυτά που μας βασανίζουν.
Γράφουμε μόνοι μας ή με άλλους ένα φλογερό κείμενο, το βγάζουμε φωτοτυπίες και το μοιράζουμε στον κόσμο.
Παίρνουμε με τους φίλους μας φύλλα ταπετσαρίας, γράφουμε σε αυτά συνθήματα που μας αρέσουν όπως "όλοι στους δρόμους", "κάντε συνελεύσεις παντού" και τα κολλάμε σε όλα τα λεωφορεία.Το μήνυμά μας να φτάσει σε όλη την πόλη.
Κάνουμε αυθόρμητες εκδηλώσεις στους δρόμους της πόλης, ό,τι γουστάρει και αγαπά ο καθένας.
Πηγαίνουμε στις καταλήψεις των μαθητών, κουβεντιάζουμε με τα παιδιά, ακούμε αυτά που έχουν να μας πουν, τα στηρίζουμε ψυχολογικά.
Συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, συνελεύσεις.
Δεν καθόμαστε μόνοι σπίτι μας. Η σύναξη κάτω του ενός ατόμου τιμωρείται με απουσία από την ιστορία.Έχει ωραίο Ήλιο και ωραίους Ανθρώπους έξω.
Μέχρι τα λίγο πιο πολύπλοκα, όπως:
Όσοι συμμετέχουμε σε κινήματα πόλης και συλλόγους καλούμε σε τοπική πορεία και μετά λαϊκή συνέλευση. Αν μπορούμε, καταλαμβάνουμε κάποιο δημόσιο χώρο και τον κάνουμε σπίτι μας, καλώντας εκεί τοπικές συνελεύσεις. Στις συνελεύσεις συζητάμε αρχικά ό,τι μας βασανίζει, από το πιο απλό ως το πιο σύνθετο και μετά προτείνουμε και συζητάμε λύσεις. Μεταξύ μας την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών την αφήνουμε στους πολιτικούς.
Όσοι συμμετέχουμε σε σωματεία εργαζομένων σπάμε επειγόντως ό,τι έχει μπλοκάρει τη δράση τους ως τώρα. Περνάμε ψηφίσματα, καλούμε τους εργαζομένους για συμμετοχή στις πορείες και στις συνελεύσεις μας, ενισχύουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες, συντονιζόμαστε με άλλα σωματεία, καλούμε σε απεργία. Ξεπερνάμε χωρίς πολλά πολλά τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες, αν είναι διεφθαρμένες και εμποδίζουν σε όλα αυτά.
Όσοι συμμετέχουμε σε κόμματα ή σε αρτηριοσκληρωμένες καταστάσεις δεν υπακούμε σε γραμμές. Η δική μας άποψη για τα πράγματα έχει μεγαλύτερη αξία από αυτή της γραμμής. Όπως και η άποψη του διπλανού. Η αλήθεια της γραμμής δεν καλύπτει την αλήθεια κάθε ανθρώπου. Η αλήθεια κάθε ανθρώπου όμως αλλάζει την πραγματικότητα. Και αυτό γίνεται εδώ και τώρα.
Μην κοιτάτε αποσβολωμένοι όσοι διαβάσατε το κείμενο. Αυτά όλα και άπειρα άλλα ήδη συμβαίνουν. Απλώς έτυχε και δεν το πήρατε χαμπάρι.
Προς τους δημοσιογράφους: Να χαρείτε, σταματήστε να βιντεοσκοπείτε ή να μεταδίδετε τα δάχτυλο αντί για το φεγγάρι. Εντάξει, ακούσαμε εκατομύρια φορές για τα 250 καταστήματα που έπαθαν ζημιές. Για τη νεολαία όμως, για την κοινωνία και τα προβλήματά της δεν ακούσαμε τίποτα. Τι νομίζετε ότι όλοι αυτοί που γεμίζουν τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις κτλ είναι βαλτοί? Έχετε καταντήσει πια γραφικοί. Όσο και να θέλετε, ο κόσμος πλέον για πρώτη φορά συζητάει και κατεβαίνει στους δρόμους για άλλα πράγματα από αυτά που του μεταδίδετε. Συνεχίστε αυτή τη χαζή κωμωδία. Αυτή τη φορά θα την παίζετε χωρίς θεατές.

Προς τους καλλιτέχνες: Καιρός να βγείτε στους δρόμους. Δεν γίνατε αυτό που γίνατε, για να εκτελείτε μπροστά σε κλειστά μάτια/ώτα. Γεμίστε την πόλη με δρώμενα. Πάτε στις συνελεύσεις και προτείνετε θεατρικές παραστάσεις, μουσικές εκδηλώσεις, καλλιτεχνικά δρώμενα και θα δείτε ανταπόκριση. Κατεβείτε στις διαδηλώσεις με δρώμενα. Τι ακριβώς περιμένετε, για να σταματήσετε τον εκφυλισμό στον οποίο έχει φτάσει η τέχνη σήμερα?

Προς τους ανθρώπους του πνεύματος: Εδώ δύσκολα τα πράγματα. Εσάς σας έχει βαρέσει τόσο η μαλακία τα τελευταία χρόνια, που σημερά έχετε φτάσει στο σημείο να αναμασάτε την προπαγάνδα των καναλιών, που μεταδίδει το κράτος. "Όχι άλλη Βία", "Βάνδαλοι", "γνωστοί - άγνωστοι", "τα παιδιά σήμερα δεν έχουν καλή ανατροφή". Ξυπνήστε από τον λήθαργο, στον οποίο έχετε περιπέσει και ως γερασμένα μυαλά που είστε ενωθείτε και εσείς με τον κόσμο και κάντε ένα ελάχιστο κάτι. Η πνευματική "πρωτοπορία" αυτής της κοινωνίας είστε αναντίστοιχη της εποχής και αυτό είναι η χειρότερη βρισιά για εσάς.

Προς τους πολιτικούς: Αφού δεν υπάρχετε, που δεν υπάρχετε, δεν πάτε σπίτια σας? Στις τελευταίες εκλογές υπήρχε ένα μπλουζάκι που έλεγε "ψήφο σε κανένα πούστη, μπουρδέλο τα κάνω και μόνος μου".

Προς τους "καπιτάλες": Μμμ, κάτι μου λέει ότι τελικά εσείς παίρνετε όλες τις αποφάσεις άρα εσείς είστε και το πρόβλημα. Φροντίστε να συνηθίσετε αυτούς τους καιρούς που ζούμε σε μία άλλη ποιότητα δημοκρατίας. Κάτι τρίζει? Μην φοβάστε, μάλλον είναι το έδαφος κάτω από τα πόδια σας.

http://inlovewithlife.wordpress.com/; 23 Δεκεμβρίου 2008 στις 8:53 μ.μ.