Είχα τη χαρά να λάβω αυτές τις μέρες αρκετές ποιητικές συλλογές από φίλους δημιουργούς και αφοσιωμένους σκαπανείς στο γεώργιο των Λέξεων. Ανάμεσα σε αυτές έφθασε από το Λονδίνο η πρώτη έντυπη σύναξη στίχων του Τάσου Βυζαντίου (κατά κόσμον π. Αναστασίου Σαλαπάτα, γνωστού από τους σχολιασμούς του σ' ετούτον εδώ τον ιστότοπο καί το Ημερολόγιο Αποδημίας του), υπό τον αναστάσιμο τίτλο "Φαεσφόρος αίνος" [έκδ. ούτις, Αθήνα 2009]. Το εξώφυλλο μάς προϊδεάζει θετικά για το περιεχόμενο, ανοίγοντάς μας την καρδιά, μια και κοσμείται από έναν εκφραστικό ζωγραφικό πίνακα της Αθηνάς Μπετίνη.
Στις 88 σελίδες τού βιβλίου ο ιερέας ποιητής επιχειρεί ν' αναδειχθεί προμηθέας φωτός αγλαού και λάμψεων έσωθεν. Στόχος του ποιητή μας είναι να υπερβεί τα χωμάτινα, να σηκωθεί από χάμου και να κάμει πτήσεις προς το Φως, όπως κι αν ο καθείς το εννοεί. Αυτό, άλλωστε, είναι το ζητούμενο της Τέχνης του Λόγου μέσα στους αιώνες: Η υπέρβαση των συνηθισμένων, μέσα στα οποία εγκλωβιζόμαστε συνήθως, η εις Άδου μας κάθοδος, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ανάσταση και στο Φως της, το υπέρ νουν!
Αντιγράφουμε, χάριν των αναγνωστών μας, μερικά δείγματα "φαεσφόρου" λόγου π. Αναστασίου Σαλαπάτα, του και Βυζαντίου:
Άμμος
Οι αναμνήσεις μας
στολισμένες με την άμμο
της θάλασσας του Αγαμέμνονα.
Το βάρος της
αρχίσαμε τώρα να το νιώθουμε
... στην εποχή της ιστορίας.
Μέρμπακα, 2-8-2004
Σύγχυση
Αποχωρώντας
από την κοινωνία των αγαπώντων
περίεργα συναισθήματα
πλημμυρίζουν την ψυχή.
Μια άλλη θάλασσα
μάς προσεγγίζει τώρα.
Απομένει να δούμε
πού θα μάς οδηγήσουν
τα απρόοπτα ρεύματά της.
Πάνω από το φωτισμένο Λονδίνο
21 Ιανουαρίου 2006
Το ποδήλατο
Μισανοίγοντας δειλά - δειλά
το παράθυρο του γραφείου
αισθανόμουν με την όσφρηση
βελούδινες μυρωδιές
από λουλούδια
βρεγμένο χώμα
κι άνθη
καρποφόρων δέντρων
του κήπου.
Ανεβαίνοντας όμως
στο ξεχασμένο ποδήλατο
του ξενιτεμένου
αναπάντεχες οσμές
ανακατεμένες
με απερίγραπτες εικόνες
και αισθήσεις
πλημμύρισαν το είναι.
Τώρα δεν υπάρχει ανάγκη
να καταγράφει κανείς μυρωδιές.
Η φύση
αποτυπώνει τη σφραγίδα της
κατευθείαν
στην ψυχή του ποδηλάτη.
Λονδίνο, 23 Μαΐου 2006
Οι αναμνήσεις μας
στολισμένες με την άμμο
της θάλασσας του Αγαμέμνονα.
Το βάρος της
αρχίσαμε τώρα να το νιώθουμε
... στην εποχή της ιστορίας.
Μέρμπακα, 2-8-2004
Σύγχυση
Αποχωρώντας
από την κοινωνία των αγαπώντων
περίεργα συναισθήματα
πλημμυρίζουν την ψυχή.
Μια άλλη θάλασσα
μάς προσεγγίζει τώρα.
Απομένει να δούμε
πού θα μάς οδηγήσουν
τα απρόοπτα ρεύματά της.
Πάνω από το φωτισμένο Λονδίνο
21 Ιανουαρίου 2006
Το ποδήλατο
Μισανοίγοντας δειλά - δειλά
το παράθυρο του γραφείου
αισθανόμουν με την όσφρηση
βελούδινες μυρωδιές
από λουλούδια
βρεγμένο χώμα
κι άνθη
καρποφόρων δέντρων
του κήπου.
Ανεβαίνοντας όμως
στο ξεχασμένο ποδήλατο
του ξενιτεμένου
αναπάντεχες οσμές
ανακατεμένες
με απερίγραπτες εικόνες
και αισθήσεις
πλημμύρισαν το είναι.
Τώρα δεν υπάρχει ανάγκη
να καταγράφει κανείς μυρωδιές.
Η φύση
αποτυπώνει τη σφραγίδα της
κατευθείαν
στην ψυχή του ποδηλάτη.
Λονδίνο, 23 Μαΐου 2006
5 σχόλια:
Ευγνωμόνως ευχαριστώ σε!
Ενδιαφέρουσα επιλογή ποιητικών δειγμάτων!
Πολύ δυνατοί στίχοι, ευχαριστούμε και τους δυο για την προσφορά και την ανάρτηση.
΄Ομορφος ο τίτλος του βιβλίου
Κάθε φορά που απαντώ το επίθετο φαεσφόρος στη χριστιανική υμνωδία νομίζω ότι διακρίνω ιδιαίτερο φως και το ψάλσιμό μου φέρει και αυτό μια λαμπερή αίσθηση κοινωνίας.
Άμμος, Σύγχυση ....κι ένα Ποδήλατο για μια βόλτα στη ¨φωτισμένη¨ φύση η ομορφιά της ζωής!
Ερασιτέχνης ψάλτης με στίγματα φάλτσου
Πολύ όμορφα γραμμένοι στίχοι. Πρωτότυποι & ευαίσθητοι.Και η έκδοση ιδιαίτερα καλαίσθητη.
Πατέρα Παναγιώτη από χθες προσπαθώ μέσω του προφάιλ σου εδώ να σου στείλω μέιλ. Πατώ εκεί που λέει "email" & βγαίνει "δεν είναι δυνατή αυτή η εφαρμογή" συνεχώς...
Μάλλον ο Η/Υ μου είναι σημαδιακός ( μην πω "σημαδεμένος"...). Αλλιώς δεν μπορώ να το εξηγήσω!
Μου γράφεις το μέιλ σου στο απαντητικό σου σχόλιο ,αν γίνεται; Ή αν δεν γίνεται δίνω το δικό μου (akb8862@gmail.com )& μου το στέλνεις εκεί.
Ευχαριστώ. Καλή βδομάδα από αύριο.
Το μέιλ μου: pakapodistrias@yahoo.gr
Σάς χαιρετώ όλους τους φίλους, αλλά αυτό τον καιρό έχω πολλά άλλα αντικείμενα συναπασχόλησης και πολλαπλών υποχρεώσεων, ώστε δεν έχω το χρόνο να απαντώ, όπως παλαιότερα. Παρακολουθώ όμως και σάς αγαπώ, εννοείται, όλους!
Χριστός Ανέστη!
Δημοσίευση σχολίου