Στον ίσκιο του Ήσκιου: Στιγμές Τέχνης στη South Africa [β΄ μέρος: Σε δρόμους, κήπους και πλατείες]

© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Στιγμές Τέχνης στη South Africa [β΄ μέρος: Σε δρόμους, κήπους και πλατείες]

Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Σκόρπια έργα Τέχνης στη Νότιο Αφρική, τα οποία -λες- ανοίγουν διάλογο με τους περαστικούς. Τοποθετημένα σε ζηλευτά ολάνθιστους κήπους, γρήγορες εθνικές οδούς, φροντισμένες πλατείες ή νησίδες των δρόμων του Γιοχάνεσμπουργκ έρχονται σε γόνιμη επαφή με τους περιηγητές. Νοιώθει μάλιστα ο υποψιασμένος, ότι επιχειρούν μια κάποια πολιτισμική ώσμωση μ' εμάς κυρίως τους ξένους.

Τα χαιρόμαστε κι επιχειρούμε ν' αποστηθίσουμε την ενέργεια, που εκπέμπουν. Είναι Κάτι κι αυτό!

14 σχόλια:

H.Constantinos είπε...: Η 2η φωτό, μου θύμισε εκείνο το χωριό στην Χίο, που δεν θυμάμαι πως το λένε...

Η 4η και η 6η, το νησί του Πάσχα...

Είναι απολύτως παγκόσμια η τέχνη, δεν έχει σύνορα...

Πολύ ωραία ιδέα στην τελευταία!; 13 Ιουλίου 2008 στις 12:23 π.μ.
kiki είπε...: Alli ipeiros, allos politismos. Mipws na ti valw stoxo gia to mellon?; 13 Ιουλίου 2008 στις 2:17 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες. Μου αρέσει αυτή με τα κάθε λογής σαυροειδή, βατραχοειδή και κροκοδειλάκια, αλλά κα όλες οι άλλες,και ιδιαίτερα οι μορφές στους δρόμους, όπως και οι γκριμάτσες απο την προηγούμενη ανάρτηση. Να είστε πολύ καλά.; 13 Ιουλίου 2008 στις 11:41 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Κωνσταντίνε,

Όντως ασύνορη η Τέχνη και έκρως μορφωτική, με κάθε έννοια.

Χαίρομαι που σού άρεσαν!; 13 Ιουλίου 2008 στις 2:19 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Κική,

Εντελώς άλλος πολιτισμός, μα που μπολιάζεται συν τω χρόνω από τον ανόητο δυτικό τρόπο ζωής κι έκφρασης.

Αξίζει να πάει ο καθείς εκεί κάτω. Επίστρεψε πρώτα από Αμέρικα και κανονίζεις τα επόμενα ταξίδια σου. Τώρα που συνήθισες τα υπερατλαντικά, ποιος σε πιάνει!!!...; 13 Ιουλίου 2008 στις 2:21 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αριάδνη Δήμου,

Ευχαριστιέμαι που σού αρέσουν οι αναρτήσεις αυτές. Κι εγώ τις αγαπώ εξίσου. Μαθαίνω κι εγώ από το ίδιο φωτο-υλικό, απ' όπου τις αντλώ. Δεν είναι και λίγες 1750 φωτογραφίες, που έχω τραβήξει!...

Ευχαριστώ για όλα. Ο Θεός να σ' έχει γερή καθ' όλα!; 13 Ιουλίου 2008 στις 2:24 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: οι φωτογραφίες σου μιλάνε, και οτιδήποτε μιλά καλά δεν έχει την ανάγκη του γραπτού λόγου :)

το ταξίδι είναι και θρησκευτική τελετή, παλιότερα οι άνθρωποι περπατούσαν πολλές μέρες (ιδιαίτερα τον Δεκαπενταύγουστο στα μέρη μου) οι γονείς μου όταν ήταν παιδιά με όλη την οικογένεια πηγαίναν πεζοί στην Προυσσό........; 14 Ιουλίου 2008 στις 10:17 π.μ.
Δέσποινα είπε...: Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά!
Ευχαριστούμε για το όμορφο και κατατοπιστικό ποστ!; 14 Ιουλίου 2008 στις 9:49 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Πω πω... Άλλος κόσμος... Νομίζω μας δίνουν ιδέες για να πειραματιστούμε στα δικά μας πολιτισμικά μονοπάτια, αν και κάπως έντονο το μήνυμα... Νομίζω κάτι πήραμε όλοι οι φαν του μπλογκ από την ενέργειά τους ή μήπως από την ενέργειά σας...; 14 Ιουλίου 2008 στις 10:15 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Ηλιογράφε,

Πολύ πολύ σημαντικές οι παρατηρήσεις σου για το ταξίδι-θρησκευτική τελετή!!! Δεν το είχα σκεφτεί αυτό έτσι.
Ευχαριστώ για τη συμβολή και τους καλούς λόγους!

Καλά σου ταξίδια!; 14 Ιουλίου 2008 στις 11:45 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Δέσποινά μου,

Να είσαι καλά με την καλοσύνη σου!

Ευχαριστώ σε καλή μου!; 14 Ιουλίου 2008 στις 11:46 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Καρποφόρα Συκή,

Άλλος κόσμος, αλλ' αληθινός και βαθύς καθ' όλα του. Υπερήφανος και αξιοπρεπής. Παρασάγγας από εμάς.

Ευχαριστώ για την αποδοχή. Καλησπερίζω τους "φαν" μου!!!!; 14 Ιουλίου 2008 στις 11:54 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Καλη μερα σε ολους σας.

Πολυ ομορφα τα γλυπτα εδω απο την μακρινη Αφρικη φωτογραφημενα με μερακι, απο τα οποια ξεχωριζω την γουρνα με τα βατραχακια, το μικρουτσικο αγριογουρουνακι καθισμενο στα πισινα ποδαρακια του, τις μορφες στην πετρα, και φυσικα το γλυπτο απο σιδερο η χαλκο, αν δεν κανω λαθος με οπτασια γυναικας, που προσπαθει να μην της κρυβει την θεα τιποτε και ψηλωσε τοσο, οσο να βλεπει ολα γυρω της.
Αυτο μου αρεσει, διοτι δινει και ενα μηνυμα αν θελεις, πως τιποτε δεν μπορει να σταθει εμποδιο σε καποιον που οραματιζεται ανοιχτους οριζοντες εστω και αν τον περιβαλλουν εμποδια!

Να εισαι παντα καλα. Να μας ταξιδευεις εκει που δεν εχουμε χρονο να παμε εμεις.; 15 Ιουλίου 2008 στις 12:23 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Λάνα Καντιάνη,

Χαίρομαι που η ταπεινή μου περιήγηση δίνει αφορμή ξενάγησης και σ' εσάς.
Τα λες όμορφα, διότι τα λες πηγαία, απ' την ευγενική σου ψυχή.

Διάχυτες Καλημέρες στην Οικογένεια!; 15 Ιουλίου 2008 στις 6:04 π.μ.