Στον ίσκιο του Ήσκιου: Διαφημιστικά ταμπλό στο Johannesburg

© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Διαφημιστικά ταμπλό στο Johannesburg

Ποιος είπε, ότι ο κόσμος της διαφήμισης δεν εξωτερικεύει πολιτισμό; Ποιον πολιτισμό; Τον όποιο!... Εκεί, που το πράγμα γίνεται πασιφανέστατο είναι στα υπερμεγέθη διαφημιστικά ταμπλό των δρόμων, τα οποία -ως γνωστόν- πληθύνονται (άκομψα και αποκρουστικά συνήθως) κάθε μέρα και στον τόπο μας.

Σήμερα ξαναταξιδεύουμε στη Νότιο Αφρική, όπου περιδιαβαίνουμε στους πολύβουους (και συνάμα επίφοβους, λόγω εγκληματικότητας) δρόμους του Γιοχάνεσμπουργκ, αποτυπώνοντας μερικά μόνο στιγμιότυπα από την πηχιαία έκφραση του μάρκετιν στην απλόχωρη αυτή αφρικάνικη πόλη. Όντως μαρτυρούν πράγματα, καλώντας τους περαστικούς σε συμμετοχή, την όποια συμμετοχή. Ελάτε μαζί μου, να θαυμάσετε!

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Η φύση είναι πανέμορφη και εμείς την κακοποιούμε με κάθε τρόπο.Μ ενοχλεί που δεν υπάρχουν νόμοι πουθενά να σταματήσουν την ασχήμια, την κακογουστιά και την αναίδεια αυτών που γεμίζουν τις πόλεις με τέτοια τεράστια ταμπλώ. Η αποθέωση του κιτς. Ο κόσμος της διαφήμησης εξωτερικεύει μόνο συμφέροντα. Ο πολιτισμός είναι καλά κρυμμένος.. Καλή σας μέρα.; 3 Ιουλίου 2008 στις 8:20 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αριάδνη Δήμου,

Ναι, συμφωνώ. Αυτό εννοώ παραπάνω στο κειμενάκι. Εξωτερικεύεται ο Πολιτισμός του μη Πολιτισμού ή ο Πολιτισμός των Απολίτιστων... Ων πρώτοι εσμέν ημείς, οι εν Ελλάδι... Διότι, οι Νοτιοαφρικάνοι έχουν ήδη τον δικό τους προ-Πολιτισμό, καταπιεσμένον (ως συνήθως συμβαίνει εκεί) από τους ολόμαυρους Λευκούς...

Καλή δύναμη στην ημέρα!; 3 Ιουλίου 2008 στις 8:46 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Μη τα δει ο Λιμενάρχης μας και του έρθουν κι άλλες ιδέες....; 3 Ιουλίου 2008 στις 10:33 π.μ.
panagiotisandriopoulos είπε...: Μετά τα Πατραϊκά τοιχο-γραφήματα τα νοτιοαφρικάνικα διαφημιστικοταμπλό!
Μας υποδεικνύεις τη λεπτομέρεια, αγαπητέ π.κ., που όμως έχει σημασία!
Τώρα μετά από κάθε ταξίδι σου θα περιμένουμε τα επίκαιρα και ουσιαστικά διαφημιστικά.; 3 Ιουλίου 2008 στις 12:33 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Σεβαστέ μου πάτερ,χαίρομαι πολύ για το όμορφο ιστολόγιό σου.
ο π.β.ρ.; 3 Ιουλίου 2008 στις 1:09 μ.μ.
H.Constantinos είπε...: Εξαιρετική ιδέα γιά φωτογράφιση!
Φυσικά και η διαφήμιση εξωτερικεύει πολιτισμό, και λέει πολλά, πάρα πολλά...; 3 Ιουλίου 2008 στις 2:55 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Χωραΐτη,

Λες; Λες αυτή μου η ανάρτηση να καταστεί καταστροφική (!!!) για τη Ζανυνθούλα μας;;;; 3 Ιουλίου 2008 στις 4:45 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Παν. Ανδριόπουλε,

Πάντα μού άρεσε να σημαίνω τη λεπτομέρεια, είναι αλήθεια!!! Αλλά, δες πόσα πράγματα μπορούν να εκμαιευθούν από αυτήν!...; 3 Ιουλίου 2008 στις 4:46 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Ανώνυμε π.β.ρ.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια, αλλά θα προτιμούσα, τουλάχιστον εγώ, να μάθω ποιος είσαι. Όπως ίσως έχεις διαπιστώσει, η απόλυτη ανωνυμία δεν είναι αποδεκτή στο Ιστολόγιο αυτό. Οι καλοί λογαριασμοί...; 3 Ιουλίου 2008 στις 4:48 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Κωνσταντίνε,

Ευχαριστάω σε πολύ! Ως διακεκριμένος φωτογράφος εσύ, ξέρεις, τι αξίζει και τι όχι!

Καλό απόγευμα!; 3 Ιουλίου 2008 στις 4:50 μ.μ.
Artanis είπε...: Η πρώτη φωτό είναι όλα τα λεφτά..Και οι υπόλοιπες όμως, είναι ενδιαφέρουσες...
Καλό σας βράδυ...; 3 Ιουλίου 2008 στις 9:19 μ.μ.
Alkmini είπε...: περπατησες στις λεπτομερειες πατερ παναγιωτη μου.
οπως παντα Περιηγητης και ακριβολογος.
Θαθελα πολυ να ταξιδεψω και στο Γιοχανεσμπουργκ. Πρεπει να ειναι μοναδικη εμπειρια. Σε ζηλευω.

Καλο σου βραδυ.; 3 Ιουλίου 2008 στις 10:40 μ.μ.
Άστρια είπε...: Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση, φωτογραφίες και επισημάνσεις!

Η διαφήμηση εκφράζει την αισθητική τα γούστα και τις προτιμήσεις του κοινού προς το οποίο απευθύνεται. Έτσι μόνο θα πουλήσει το προϊόν που διαφημίζει.
Άν λοιπόν και στον τόπο μας πληθαίνουν τα κακά δείγματα, αυτό δυστυχώς έχει κάτι να πει.

Καληνύχτα και εύχομαι πάλι όλα να είναι καλά.

υγ. Όχι, δεν θα ήθελα να ταξιδέψω στο Γιοχάνεσμπουργκ για πολλούς λόγους.; 4 Ιουλίου 2008 στις 12:38 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αρτάνις,

Καλημέρα! Ευχαριστώ! Ναι, είναι ενδιαφέρουσες, νομίζω, γι' αυτό και τις προτείνω. Άλλος Πολιτισμός, οπότε, καλόν είναι να τον γνωρίσουμε όσο καλύτερα γίνεται.; 4 Ιουλίου 2008 στις 7:56 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αλίκη,

Μήπως αυτό δεν χαρακτηρίζει ό,τι κάνουμε; Από τις λεπτομέρειες κρινόμαστε και κρεμόμαστε. Αλλά και ακριβολόγοι είναι ανάγκη να γινόμαστε. Αυτό μάς ξεχωρίζει από την καθημερινότητα και τη χαοτική ρουτίνα της.

Όντως μοναδική εμπειρία. Μη νομίζεις, δεν τελειώσαμε.
Καλημέρα σου!; 4 Ιουλίου 2008 στις 7:59 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Άστρια,

Καίριες οι επισημάνσεις σου περί της Διαφήμισης. Και χρησιμότατες. Έτσι έχουν -δυστυχώς ή ευτυχώς- τα πράγματα.

Καλά ταξίδια πάντως και όπου-όπου!...
Καλημέρα!; 4 Ιουλίου 2008 στις 8:00 π.μ.
ΔΑΝΑΗ είπε...: Πατέρα Παναγιώτη,

με ταξίδεψες όχι σε τόπο αλλά σε χρόνο με την ευαίσθητη ματιά του φακού. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μένα που αυτό το ταξίδι έγινε σήμερα ακριβώς, μέρα που χαιρέτησα για πάντα έναν πολύ αγαπημένο άνθρωπο που έζησε εκεί ακριβώς στο Τζιοχάνεσμπουργκ (για να το πω με την προφορά του... ) Προσωπικά δεν έτυχε να πάω ποτέ ως εκεί, αλλά ναυτικός στα νιάτα μου επισκέφθηκα μια άλλη πόλη της Νότιας Αφρικής, το Καίηπ Τάουν, την πόλη του ακρωτηρίου, του ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας. Τότε όμως που πέρασα από κει μόνο καλές ελπίδες δε συνάντησα, είδα αντίθετα τη μαυρίλα της ανθρώπινης ψυχής. Λίγο καιρό πριν έγραψα ένα αφιέρωμα σε εκείνη την επίσκεψη, εκεί και η αναφορά για τον άνθρωπο που ανέφερα λίγο πριν, το θείο μου, που πέρασε μια ζωή εκεί κάτω. Με όλο το θάρρος σας δίνω τη διεύθυνση που έγινε η δημοσίευση για να δείτε και μια άλλη πτυχή του πολιτισμού εκείνου του τόπου: http://educandus.forumotion.com/forum-f7/topic-t261.htm

Δεν είναι εύκολο να βγάλει κανείς συμπεράσματα... Εξαρτάται με τα μάτια ποιου βλέπει. Για μας που είμαστε απέξω σαφώς και είναι πλέον μπορετό να κρατήσουμε αμερόληπτο βλέμμα. Ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε έστω και για λίγο και με τα μάτια εκείνων που βρέθηκαν εκεί και πήραν θέλοντας και μη μέρος στις συγκρούσεις των δύο πολιτισμών, των ντόπιων και των αποίκων, των μαύρων και των λευκών... Μόνο που το μαύρο ας το παραμερίσουμε από την όψη των ανθρώπων και ας σταθούμε στο άλλο μαύρο ή στο άλλο φως που πλημμυρίζει τις ψυχές. Γιατί μόνο εκεί θαρρώ πως μπορούμε να διακρίνουμε τους ανθρώπους, στο τι καλλιεργούν στο περιβολάκι της ψυχής τους.

Με την ευκαιρία να σημειώσω και μια μικρή αναφορά στο φως που εσύ πατέρα Παναγιώτη μου χάρισες και μάλιστα σε μέρες σκοτεινές:

http://educandus.forumotion.com/forum-f4/topic-t452.htm

Και να επαναλάβω και εδώ ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.; 4 Ιουλίου 2008 στις 11:23 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Δανάη,

Διάβασα με ιδιαίτατη προσοχή το παραπάνω σχόλιό σου και σ' ευχαριστώ για την κατάθεση εδώ του δακρυσμένου συναισθήματός σου. Το θεωρώ πολύτιμο και το κρατώ στα Ιερά μου!

Είδα και τις παραπομπές σου, αλλά -λόγω εκτάκτων προβλημάτων- δεν τις μελέτησα, όσο χρειάζεται. Θα επανέλθω όμως.

Ό,τι εντέλει απομένει είναι η Αγαθή Μνήμη αγαπημένων προσώπων και πραγμάτων. Κράτα (όπως και το πράττεις) καλά σφαλισμένη στην ψυχή σου την ιερότητα αυτών των καταστάσεων και "αρκεί σοι η χάρις"!!!

Έχεις δίκιο για τη Ματιά. Εξαρτάται πώς και γιατί βλέπουμε... Είναι αυτό που λέει ο Ελύτης: "Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος, κι αν είδες, είδες"!

Λάμπε, λοιπόν, όσο το μπορείς!; 5 Ιουλίου 2008 στις 5:29 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Δεν θα ταχθώ ξεκάθαρα ενάντια στη διαφήμιση. Είναι βέβαια δείγμα της εμπορευματοποίησης των πάντων, ωστόσο υπάρχουν καλές και κακές διαφημίσεις, είτε από άποψη καλλιτεχνική, είτε από ποιοτική άποψη. Μου άρεσαν μόνο και μόνο ως κάτι το διαφορετικό. Τι αντίθεση όμως κάνει η τελειότητα της διαφήμισης με την φτώχεια και την εξαθλίωση αν κοιτάξει κανείς λίγο πιο κάτω από το επιφανειακό λούστρο... Φοβάμαι ότι κι εμείς οι ίδιοι είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα διαφημιζόμαστε εξωτερικά μήπως και ξεχάσουμε το περιθώριο της εικόνας...; 5 Ιουλίου 2008 στις 8:32 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Μολις εφτασε στην οθονη μου η υπεροχη καινουργια καταχωρηση φωτογραφιας απο την on line πολυπικοιλη Εφημεριδα σου.

Χαρμα οφθαλμων, η μια πιο ομορφη απο την αλλη, οι στιχοι στοχαστικα φιλοσοφημενοι, ειδικα για καθε φωτοπερισταση.

Διαλεγω τα λουλουδενια στεφανια του Μαη και τις δυο κολοφωτιτσες πανω στο ανθισμενο μαυροχορτο.

Κρατω το μελαγχολικο χαμογελο απο το ηρεμο πατρικο προσωπο του αλησμονητου Πατερα Χριστοδουλου !!!

Νασαι καλα π. Παναγιωτη, που βαστας νωπες ουλες τσι παλιες και νεες θυμησες απο την αγαπημενη Ζακυνθο, ζωντανες ουλες τσι ωρες οπροστα μας ολουθες, οπου βρισκομαστε στο κοσμο.

Νασαι παντα καλα; 7 Ιουλίου 2008 στις 7:51 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Καρποφόρα Συκή,

έχεις συνήθως έναν στοχαστικό, ισορροπημένο λόγο για τα πράγματα.

Δεν διαφωνώ, εννοείται! Προσυπογράφω και σού είχομαι καλή εβδομάδα με ανεμελιά, όσο γίνεται.; 7 Ιουλίου 2008 στις 7:54 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Λάνα Καντιάνη,

Καλημέρα από τη μακρινή γενέτειρά σου.
Καλά να περνάς με τους αγαπητούς μου οικείους σου.
Έχεις καλή ψυχούλα, γι' αυτό και τα βρίσκεις όλα καλά, ενώ δεν είναι.; 7 Ιουλίου 2008 στις 7:56 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια δια της on line εφημεριδας σου, που παντα ειναι πληρης σε ΥΛΙΚΟ και σου απαντω με αυτο το στιχακι σχετικα με το οτι "δεν ειναι", οπως λες ... πολυ σωστα !

Την πληγη μην την ξυνεις, ματωνει
σαν σπιθα που ολο φουντωνει.
Ο φακος του ματιου ερεθιζει
το αγκαθι, που και εκεινο ΑΝΘΙΖΕΙ.

Καλο πρωινο
με αγαπη!; 7 Ιουλίου 2008 στις 11:25 μ.μ.