ΚΛΑΜΑ ΣΑ ΧΑΔΙ
Για τον Δημήτρη Λάγιο, 34 χρόνια μετά
1
Ελιά κι αρμύρα
η λύρα στάζει αίμα
νότες με φτερά.
Ο ήλιος θρηνωδώντας
μελωδεί τ' Ανέφικτο.
2
Οι νότες αυτές
πέφτουν χιόνι στην αφή
την τσουρουφλίζουν.
Σφυγμομετράς την πέτρα
ενώ "Σε καρτερούσα".
3
Φως ψιθυριστό
βάφει τους ήχους λευκούς
κλάμα σα χάδι.
Έμπονες οι πατρίδες
οιωνίζονται Λαμπρή.
4
Μετά την κραυγή
μοβ της εξανάστασης,
μετά την ψυχή
σώμα παιδικό ξανά
με ίσκιο εχέμυθο.
5
Ονειρεύτηκα
βρεγμένες παρτιτούρες
κι όταν ξύπνησα
ήταν κι αυτός μουσική
χωρίς ανάγκη κορμιού.
(11.4.2025)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου